To pierwszy w Polsce tak obszerny wybór wierszy Uładzimira Niaklajewa, jednego z najgłośniejszych współczesnych poetów białoruskich. Urodzony w 1946 roku, debiutował tomem wierszy w ojczystym języku w 1976 roku. Był redaktorem naczelnym głównych czasopism literackich kraju, prezesem Związku Pisarzy, prezesem białoruskiego PEN Clubu. W latach 1999-2004 zmuszony do emigracji przebywał w Polsce, później w Finlandii. W 2010 roku zdobył znac... Болей »

"Jak wędrowiec, przechadzając się po odgrzebanych ulicach Pompei, odkrywa szczątki domów Cycerona, Salustiusza, Diomedesa, tak przechodząc po ulicach miast i grodów naszych odgrzebywać musimy tajemnice minionych czasów! Nie masz u nas kościoła, nie masz zamku, nie masz dawniejszego domu, co by nie miał swego podania, swoich dziejów, nie przemawiał językiem przeszłości, nie nosił napisu: Było! Przeżywszy z górą pół wieku, dużo widziałem,... Болей »

Urodziłem się na Białostocczyźnie, tu rosłem, uczyłem się ojczystej mowy, tutaj spędziłem chociaż biedną, lecz po swojemu szczęśliwą młodość. W dniu wybuchu wojny 1939 roku nie miałem jeszcze ukończonych osiemnastu lat i w kampanii wrześniowej udziału nie brałem. Dla mnie wojna zaczęła się dwudziestego drugiego czerwca 1941 roku, kiedy armia hitlerowska po opanowaniu całej prawie Europy napadła na Związek Radziecki. Zostałem rzucony w w... Болей »

Zaprezentowane w tomie osoby nie zawahały się, by z narażeniem życia rozbudzać polskość w latach zaboru, a następnie zaciągać się do Legionów Piłsudskiego, Polskiej Organizacji Wojskowej, oddziałów Wojska Polskiego. Musieli liczyć się z groźbą prześladowań, wywózką na Sybir, pobytem w obozach jenieckich, doznaniem ran, śmiercią na polu walki. Taka postawa zasługuje na zapisanie i upamiętnienie, podobnie jak ich ofiarna praca w wolnej Po... Болей »

Drogi Czytelniku! Uważamy, że należy Ci się kilka słów wyjaśnienia nim rozpoczniesz lekturę tomiku, który trzymasz w dłoni. Owe wyjaśnienia (a poniekąd usprawiedliwienia z naszej, autorów strony) są konieczne przede wszystkim po to by uniknąć ewentualnych nieporozumień. Seria zeszytów "Podlasie", których pierwszy numer właśnie Ci przedstawiamy, powstał z myślą o przybliżeniu, a może nieraz przywróceniu, wiedzy o fragmentach przeszłości,... Болей »

Dawne mapy (nie stare mapy!), globusy czy atlasy zawsze były ozdobą szacownych bibliotek, a także zamożnych domów, co widzimy na przykład na płótnach dawnych mistrzów niderlandzkich. Początki ich powstawania należy wiązać z rozwojem grafiki jako sztuki i techniki powielania kompozycji. W Europie rozwój grafiki gwałtownie przyspieszył od XV w. wraz z upowszechnieniem znajomości papieru i druku. Najstarszą znaną techniką graficzną jest dr... Болей »

Biełowa Olga, Legenda o Chapunie: formy istnienia na pograniczu polsko-ukraińsko-białoruskim # Dobroński Adam Czesław, Obraz historyczny Podlasia. Pytania badawcze # Ertman Aldona, "Mappa szczegulna woiewodztwa podlaskiego zrządzona z innych wielu mapp miescowych tak dawniey jak y swiezo odrysowanych tudziez goscincowych y niewątpliwych wiadomosci. Wszystko wedlug regul geograficznych y obserwacyi astronomicznych przez Karola de Perthee... Болей »

Падляшша - гэта багацце. Мы жывем у такім цудоўным месцы, як некаторыя кажуць, быццам «У Госпада Бога за пазухай»... Падляшша - гэта наш гонар. Тут унікальная прырода, шматкультурнасць, розныя веравызнанні, драўляная вёска і ... добрыя людзі. «Падляшша ў аб’ектыве» - гэта своеасаблівае ўшанаванне і, свайго роду ўдзячнасць за гэтае разнастайнае багацце, якім дорыць нас Падляшша. Сімпатыя да фатаграфіі дала дадатковы штуршок, каб конкурс ... Болей »

Mroczki, dziś wieś rolnicza w gminie i parafii Trzcianne, w powiecie monieckim, ma swoją dawną i interesującą historię. W XV-XIX w. była to tzw. okolica szlachecka, taka jak inne w pobliżu: Bajki, Boguszki, Chojnowo, Pisanki,m= Szorce, Zajki, zamieszkała przez ród drobnoszlachecki Mroczków. Prócz własności drobnoszlacheckiej we wsi znajdował się większy dział własnościowy i funkcjonował majątek ziemski z pańskim dworem, a jego pola upra... Болей »

Grodzisko w Niewiarowie położone jest na zachód od wsi na niewielkiej wyniosłości morenowej w widłach rzeczki Rumejki i wpadającego do niej bezimiennego strumienia. Miejscowi mówią na nie „Okopy”. W czasie komasacji w połowie lat 30. XX wieku „okop historyczny” o powierzchni - 0.6405 ha zostawiono jako własność wspólną gromady wiejskiej.1 W pobliżu grodziska „Za Okopami” wyznaczono wówczas miejsce do kopania żwiru. Postanowiono też popr... Болей »