Głos znad Niemna na Uchodźstwie 4 (45) 2010

Ból, łzy, rozpacz i… nadzieja? Znowu Katyń, znowu ten przeklęty las. Znowu właśnie tu, pod Smoleńskiem, ginie elita Rzeczypospolitej. Prezydent Polski Lech Kaczyński, całe dowództwo Wojska Polskiego, szef Kancelarii Prezydenta Władysław Stasiak, szef Biura Bezpieczeństwa Narodowego Aleksander Szczygło, przewodniczący «Wspólnoty Polskiej» Maciej Płażyński i jeszcze kilkudziesięciu zasłużonych Polaków zabrała nam 10 kwietnia 2010 roku ziemia smoleńska. Tym razem to nie kule katów z NKWD, tylko straszliwy wypadek, katastrofa lotnicza, stała się przyczyną śmierci Polaków. Ale od tego nie jest lżej na sercu. Nie chce się wierzyć w śmierć tych wszystkich ludzi, nie chce się tego przyjąć do swojej świadomości. A jednak to prawda. Cała Polska płacze, a my, Polacy rozsiani po kuli ziemskiej, płaczemy razem z Krajem. Czy ta straszna tragedia może mieć jakiś sens? Jeżeli tak, to jedynie taki, że zmieni nas. Chce się wierzyć, że po takiej stracie staniemy się bardziej ludzcy, bardziej otwarci, bardziej szanujący się nawzajem. Oby tak się stało!

• Месца выхаду: Warszawa
• Дата выхаду: 2010-04
• Рэдактар: Waluś Irena
• Выдавец: Związek Polaków na Białorusi
• Кнігазбор: Kamunikat.org