Покліч Волі 02 (95) 2011

Адзін са старэйшых населеных пунктаў Віцебскага р-на г.п. Янавічы чакае юбілейная імпрэза–500-годдзе з дня заснавання.Пра юбілей узгадалі ў 2006 годзе, калі Янавічы набылі свой герб. З гістарычных пісьмовых крыніц высветлілі, што населены пункт вядомы з 1511 года, як сяло і цэнтр воласці ў Віцебскім ваяводстве Вялікага Княства Літоўскага. У ХVIII стагоддзі гэта «мястэчка » стала прыватнай уласнасцю паноў Пацеяў.Пасля першага падзелу Рэчы паспалітай (1772 г.) Янавічы ўвайшлі ў склад Расійскай імперыі. Уваходзілі ў Суражскі, а з 1866 года ў Віцебскі павет Віцебскай губерні. Дакладнай даты заснавання Янавічаў зараз, безумоўна, не высветліш–палічылі, што яна прыходзіцца на восень. Спыніліся на верасні. Паводле Ўсерасійскага перапісу насельніцтва, у 1897 году тут налічалася 2359 жыхароў, з іх тры чвэрці складалі габрэі. Цікавата і тое, што ў ХIХ і пачатку ХХ ст. Янавічы ўяўлялі сабой эканамічна развіты цэнтр рэгіёна: свая гарбарня, два вінзаводы, ільнозавод, два вадзяных млыны, было наладжана кардонная, мукамольная і піваварная вытворчасць. Тут функцыянавалі народная вучэльня (1864), царкоўна-прыхадская школа (1880), мужчынская і жаночая двухкласная настаўніцкая (1897-1918 г.), габрэйская, руская і беларуская школы. Дзейнічалі 3 сінагогі і Свята-Траецкая царква. Існаваў драматычны тэатр, у рэпертуары якога былі пастаноўкі вялікіх рускіх драматургаў.

• Месца выхаду: Віцебск
• Дата выхаду: 2011-02
• Рэдактар: Салодкі Сяржук
• Copyright: © 2008-2011 by Покліч Волі
• Кнігазбор: Kamunikat.org