Покліч Волі 07 (100) 2011

Напярэдадні Дня Перамогі «Газета.Ru» прыводзіць успаміны прафесара Новасібірскага дзяржуніверсітэта, Аляксандра Іілліча Фёдарава, які падчас вайны быў паветраным стралком. Ён узнагароджаны ордэнам Айчыннай вайны I ступені, медалямі «За адвагу», «За баявыя заслугі», «За абарону Сталінграда», «За абарону Ленінграда». У першых паваенных фільмах нашых малявалі героямі, а немцаў – дурыкамі, хоць, калі судзіць па абсталяванасці і падрыхтаванасці байцоў, гэткая выява больш падыходзіў савецкаму боку. У сваім экіпажы я быў пятым па рахунку стралком-смяротнікам. Нямецкія знішчальнікі ўмелі страляць з 1000-800 м, яны забівалі стралка-радыста, а потым падыходзілі ўшчыльную і расстрэльвалі нашы самалёты. Наша авіяцыя была не гатовая да бою, а ўся трэніроўка складалася ў навучанні рэжымам палёту, узлёту і пасадкі. Убойная сіла нашага кулямёта ШКАС складала ўсяго 300 м. З-за яго нізкай хуткастрэльнасці паміж стрэламі ўзнікалі вялікія затрымкі, а ў паветраным баі гэта раўнасільна згубе. Але і з такой тэхнікай трэба было выходзіць на заданне.

• Месца выхаду: Віцебск
• Дата выхаду: 2011-05
• Рэдактар: Салодкі Сяржук
• Copyright: © 2008-2011 by Покліч Волі
• Кнігазбор: Kamunikat.org